در مواقعي كه عملكرد سامانه اي تحت ارتعاش دچار مشكل مي شود بايد منبع ارتعاش حذف يا تضعيف شود. چنانچه اين عمل ميسر نباشد مي توان از عايق سازي يا ايزولاسيون يا جداسازي ارتعاش استفاده كرد. ايزولاسيون ارتعاش عموما در كارهاي مهندسي به صورت غير فعال است كه همانند يك فيلتر پايين گذر عمل مي كند. ساختار يه ايزولاتور ارتعاش در عمل يك مود فركاس پايين به سامانه اضافه ميكند كه دامنه ارتعاشات را در فركانسهاي بالا فيلتر ميكند.
در اين پروژه طراحي بر اساس يك سري جداساز موجود در صنعت كه پيشتر خواص آنها تا حدودي در تست مشخص شده بود انجام گرفت. عليرغم وجود برخي نتايج، به آنها اكتفا نشده و تستهايي جهت حصول اطمينان از خواص جداسازها انجام شد. طراحي نهايي كه نسبتا پيچيده بود در اولين تست عملكردي اهداف مورد نظر كارفرما را كه دستيابي به آن مشكل بود برآورده كرد.